گر به سوئیس سفر کنید و سری به دریاچه مشهور ژنو بزنید احتمالا از دیدن یک چنگال غول پیکر که در ساحل دریاچه غافلگیر خواهید شد. دریاچه ژنو که به فرانسوی Lac Léman نامیده می شود در شهر ویوی (Vevey) و بین لوزان و مونترو قرار دارد و یکی از دریاچه های معروف سوئیس است.

داستان از کجا شروع شد؟

چنگال غول پیکر یا لافورشت (La Fourchette) نخستین بار در سال ۱۹۹۵ در دریاچه ژنو فرو رفت! در واقع، این چنگال برای گرامیداشت دهمین سالگرد موزه غذا و مواد غذایی ویوی در این محل قرار داده شد. اما متاسفانه اجازه به دلایلی زیبایی شناختی دریاچه اجازه ماندن چنگال در این مکان داده نشد و چنکال غول پیکر به باغی در لوسرن فرستاده شد. این چنگال چندین سال در آن باغ بود تا اینکه حدود ۱۰ سال بعد چنگال به مکان اولیه اش برگشت. در سال ۲۰۰۸ در جریان پتیشین و آراء مردمی شواری شهر اجازه داد که چنگال غول پیکر به دریاچه ژنو برگردد و در آنجا باقی بماند.

از آن زمان به بعد، چنگال غول پیکر به یکی از جاذبه های گردشگری منطقه و نماد دریاچه ژنو تبدیل شده است. شهرت این چنگال به حدی است که حتی از موزه مشهور چارلی چاپلین هم محبوب تر شده است و اولویت اول گردشگران به شمار می رود.

این چنگال غول پیکر ۸ متر ارتفاع دارد و تا مدت ها به عنوان بلندترین چنگال دنیا شناخته می شد تا اینکه چنگالی بلندتر در میسوری ساخته شد و رکورد را از آن خود کرد. اما اهالی منطقه آنقدر روی چنگالشان تعصب دارند که معتقدند چنگال دریاچه ژنو ظرافت و زیبایی بیشتری دارد. البته باید بگوییم که این حرف صرفا از روی تعصب نیست و اگر شما هم این چنگال غول پیکر را از نزدیک ببینید حتما با این گفته موافق خواهید بود.

giant-fork

سازنده این چنگال غول پیکر کیست؟

چنگال غول پیکر ۸ متر طول و ۱٫۳ متر عرض دارد و از جنس فولاد ضدزنگ ساخته شده است. این چنگال در واقع بخشی از موزه غذای آلیمانتاریوم (Alimentarium) است که در شهر ویوی قرار دارد. در این موزه نمایشگاهی جالب و تماشایی از غذاهای منطقه و همینطور تاریخچه شرکت معتبر و بین المللی نستله قرار دارد.

چنگال غول پیکر دریاچه ژنو توسط هنرمند سوئیسی، ژان پیر زاگ و جورج فاور برای دهمین سالگرد موزه  آلیمانتاریوم طراحی و ساخته شد. این چنگال در ابتدا در ساحل مقابل مقابل موزه قرار داشت و به مدت یک سال در آنجا بود. تا اینکه همانطور که گفتیم به دلایل مخالفت های شهرداری چنگال به محلی دیگر منتقل شد و در سال ۲۰۰۹ مجددا به دریاچه ژنو برگشت و نزدیک به ساحل در دریاچه فرو رفت!

چنگال غول پیکر دریاچه یکی از دیدنی های این دریاچه است و عکس گرفتن در کنار این دریاچه به یکی از سرگرمی های محبوب گردشگران تبدیل شده است.

geneva-fork

دریاچه ژنو

دریاچه ژنو که به زبان فرانسوی Le Lac Leman نامیده می شود یکی از جاذبه های پرطرفدار سوئیس است. این دریاچه در شمال رشته های آلپ قرار دارد و بین دو کشور سوئیس و فرانسه واقع شده است. دریاچه ژنو یکی از بزرگ ترین دریاچه ها در اروپای غربی به شمار می رود و بخشی از آن در سوئیس و بخش دیگر در فرانسه قرار دارد. مسافرانی که به این دریاچه می آیند می توانند یک روز لذتبخش را در کنار دریاچه بگذرانند و از تفریحات آبی لذت ببرند. می توانید سوار قایق و کشتی های تفریحی بشوید و گشتی روی دریاچه زیبای ژنو بزنید. احتمالا در گشت و گذارتان از کنار دریاچه غول پیکر نیز عبور خواهید کرد و می توانید عکس هایی فوق العاده از این چنگال بگیرید. دریاچه ژنو به ویژه هنگام غروب آفتاب منظره بسیار زیبایی ایجاد می کند و تماشای آن بسیار لذتبخش خواهد بود.

چه فصلی به دریاچه ژنو برویم؟

در هر فصلی می توان به دریاچه ژنو سفر کرد و از زیبایی بی نظیر آن لذت برد. اما به ویژه در فصل بهار و پاییز کشتی کروز هرروز مسافران را به تفریح روی دریاچه می برد. در این دو فصل مناظر طبیعی اطراف دریاچه نیز بسیار زیبا و مسحور کننده می شود و چشم اندازی فوق العاده به وجود می آورد. اما در فصل زمستان نیز این دریاچه بسیار زیبا می شود و مسافرانی که برای استفاده از پیست های اسکی سوئیس به این کشور سفر می کنند حتما سری به دریاچه ژنو نیز می زنند.

موزه نستله!

موزه آلیمانتاریوم در واقع به شرکت مشهور نستله تعلق دارد و خود به تنهایی یکی از جاذبه های گردشگری شهر ویوی به شمار می رود. این موزه آنقدر سرگرم کننده است که به راحتی می توانید ۳-۴ ساعت در آن وقت بگذرانید و متوجه گذر زمان نشوید. ساختمان موزه بسیار زیبا و قدیمی است و در حقیقت، دفتر مرکزی شرکت نستله از سال ۱۹۳۶ تا ۱۹۸۵ بوده است. در این موزه می توانید تاریخچه ای از فعالیت های نستله از آغاز تا به امروز را ببینید و با محصولات مختلف نستله در گذر زمان آشنا شوید. این موزه در ۳ طبقه واقع شده و در هر طبقه سرگرمی های مختلفی برای بازدیدکنندگان وجود دارد. می توانید چشایی و بویایی خودتان را امتحان کنید و در بازی های کامپیوتری شرکت کنید. محصولات قدیمی نستله در بسته بندی قدیمی آن ها وجود دارد که بسیار نوستالژیک و جالب است. پوسترهای تبلیغاتی قدیمی و دستگاه های فروش محصولات نستله که در دهه های گذشته استفاده می شده در این موزه قرار دارد.

اما این موزه تنها راجع به نستله نیست. با بازدید از این موزه می توانید اطلاعات بسیار زیادی در مورد غذا و بدن به دست بیاورید. غذاهای ملل و نحوه تهیه آن ها، تاریخچه کشاورزی و سیر تحول ما از کشاوری به سوپرمارکت های بزرگ را می توانید در یک نظر مشاهده کنید. در این موزه یک آشپزخانه موضوعی نیز وجود دارد و ظرف و ظروف و وسایل آشپزی کشورهای مختلف دنیا به نمایش گذاشته شده است. این آشپزخانه بسیار جذاب است و انواع آشپزی های ملل و نحوه تهیه غذاها را می توانید ببینید و اطلاعات خوبی کسب کنید.

شهر جهنمی در ایالت اوهایو

در بخش شمالی شهرستان سامیت در ایالت اوهایو روستایی قدیمی وجود دارد که به خاطر اتفاقات ترسناکی که در آن اتفاق افتاده و افسانه هایی که درباره اش ساخته شده به شهر جهنمی معروف است. با اینکه اسم این روستان «بوستون میلز» است اما امروز همه دیگر اینجا را به نام شهر جهنمی می شناسند

شهرستان ماسال دو بخش مرکزی و شاندرمن دارد که هر دو آنها بهشتی دست نخورده در طبیعت به شمار می آیند.در شهرستان ماسال بیش از ۱۷ غار بزرگ و کوچک وجود دارد که بزرگترین آنها غار ” آویشو” است که بین مناطقی همچون ” تائی بنه”، “انده چو” و” خماسون ” در بستر دره ای کم آب قرار دارد.این غار شگفت انگیز که در حوزه جغرافیایی بخش “شاندرمن” شهرستان ماسال واقع شده از بزرگترین غارهای گیلان و در نوع خود یکی از کم نظیرترین غارها در سطح کشور است.

تاریخ ساخت این برج بازمی‌گردد به چیزی حدود هفتصد سال پیش! یعنی سال ۱۳۸۴ میلادی. در آن زمان این برج با نام مسیح، در دوران بیزانس و در امپراتوری رم شرقی ساخته شد. برج مسیح و یا همان گالاتا امروزی با ارتفاع ۶۷ متر برای سال‌ها بلندترین برج استانبول و یا قسطنطنیه شناخته می‌شد.

اَبیانه روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان نطنز در استان اصفهان است. این روستا در ۴۰ کیلومتری شمال غربی نطنز، در دامنه کوه کرکس است. این روستا یکی از بلندترین نقاط مسکونی در ایران است. ارتفاع از سطح دریا در این روستا ۲۲۲۲ متر می‌باشد. به اعتبار معماری بومی و بناهای تاریخی پُرتنوع آن، از روستاهای مشهور ایران است. ابیانه با آب و هوای معتدل، دارای موقعیت طبیعی مساعدی است. این روستا در تاریخ ۳۰ مرداد ۱۳۵۴ با شماره ثبت ۱۰۸۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.